Den Haag: leven de koningin en le grand dame van de moderne kunst!

Zondag naar "Hans Bellmer - Louise Bourgeois Double Sexus" geweest: de laatste kans om die expositie te zien. Ik heb in 2008 voor het eerst het werk van Louise Bourgeois gezien. Dat was tijdens een studiereis naar Parijs waar op dat moment een retrospectief van haar was. Ik werd diep door haar werk geraakt. Met name haar 'cells' vind ik erg indrukwekkend. Het zijn grote ruimte, afgesloten met gaas of deuren met daarbinnen een aantal voorwerpen die samen een heel verhaal vertellen. Hier in Den Haag was maar 1 zo'n werk van haar te zien (foto rechts). Hierin hing in een met gaas afgesloten ruimte een figuur (benen met erboven een gekronkeld 'lijf'), voor een spiegel. Ook hingen er enkele vrijwel doorschijnende rokken. Ik voelde me een voyeur en had medelijden met de opgeknoopte figuur' die daar in al haar lelijkheid, voor iedereen zichtbaar, hing. Een ander werk van haar (the couple) sprak mij aan door de tederheid (ze omhelzen elkaar) en de combinatie van schoonheid  (materiaal) en lelijkheid (de bovenkant van die figuren vind ik net darmen). Bourgeois speelt bewust met binnen en buitenkant wat de betekenis van het beeld verdiept. Ik heb duidelijk minder met het werk van Hans Bellmer. Geplaatst in de tijdsgeest en zijn persoonlijke band met zijn vader snap ik het wel (hij zette zich o.a. af tegen het nazi Duitsland en de ideale Arische mens). Toch mis ik de tederheid die er in het werk van Bourgeois wel in zit.

Er was ook een mooie tentoonstelling van Annemarie van Haeringen: de koningin die niet kon kiezen. Van Haeringen is één van Nederlands bekendste illustratoren. Ik vond het erg leuk om te zien hoe zij een beeld telkens opnieuw maakt totdat het perfect is. In de tentoonstelling zie je hoe er dingen verdwijnen, verschijnen en veranderen. Het lijkt er op dat ze niets in de PC nabewerkt. Iets wat ik wel veel doe. Als je het gedrukte boek naast de orginelen houdt zie je nog wel wat verschillen door uitsneden die er zijn gemaakt.

De tentoonstelling is trouwens nog te zien t/m 13 maart dus als je (al dan niet met je kinderen) nog wat leuks wilt doen...!

De expositie 'landschappen van de ziel' vond ik zeker ook de moeite waard. Vooral het werk van Charles Guilloux vond ik schitterend. Letterlijk haast want hij weet de maan zo te schilderen dat hij echt lijkt te schijnen!